Przybyszewo to wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie leszczyńskim, w gminie Święciechowa.
W Przybyszewie prężnie działa kilka organizacji. Są to przede wszystkim Stowarzyszenie ZMW, Ochotnicza Straż Pożarna oraz Koło Gospodyń Wiejskich.
WŁADZE PRZYBYSZEWA:
Sołtys: Marek Wójcik tel. 609 303 044
Rada Sołecka: Jarosław Molenda, Remigiusz Leciejewski, Katarzyna Leciejewska, Paulina Marach, Bartosz Zamelski
Radny Gminy Święciechowa: Dariusz Matuszewski tel. 505 876 306
Radny Powiatu Leszczyńskiego: Remigiusz Leciejewski tel. 661 966 734
Gospodarz Sali Wiejskiej w Przybyszewie: Magdalena Wójcik tel. 517 772 095
QUEST o Przybyszewie można pobrać TUTAJ.
Zachęcamy by na czas przejścia trasy wydrukować quest i zabrać ze sobą długopis.. a resztę zobaczycie już na samej trasie! Życzymy powodzenia oraz dobrej zabawy!
Trochę historii..
W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie leszczyńskim. Przybyszewo było miejscowością przygraniczną z Niemcami - granicą był rów Polski łączący się z rowem Śląskim. Nazwano tą miejscowość tak, ponieważ było tu dużo przybyszów. Nie było tu ludzi, którzy od urodzenia tu mieszkali.
Pierwsza wzmianka o Przybyszewie (wówczas Przibischewie) pochodzi z 1445 roku, miejscowość była wtedy wlasnością rycerską o układzie łanowym, założoną nad ważnym wówczas traktatem handlowym łączącym Poznań z Górą Śląską. Wieś należała w tamtejszym czasie do parafii w Ogrodach.
Około 1580 roku miejscowość miała dwóch dziedziców: Staniława Wilkowskiego i notariusza ziemskiego wschowskiego Jana Przybyszewskiego, do którego należały także Ogrody. Żródła z 1615 roku podają, że właścicielami wsi byli Wilkowscy, którzy wydzierżawili folwark za 480 złotych. Był on dobrze rozwinięty - liczył 14 wołów oraz 6 koni, co mogło świadczyć o dużej roli pracy najemnej.
W 1658 roku zmarł właściciel Przybyszewa i Ogrodów Paweł Przybyszewski. W tym czasie we wsi obok dużego dworu mieszkalnego były dwie stajnie, dwie stodoły, cztery chlewy dla bydła rogatego, owczarnia, chlewik na drób, gołębnik, wozownia, dwuizbowy budynek dla czeladzi oraz trzy piwnice do piwa, mleka i owoców. Imponująca była liczba zwierząt hodowlanych. Przy dworze były 3 sady. Do dworu należał też wiatrak. Na uwagę zasługuje fakt, że wśród osobistych ruchomości Pawła Przybyszewskiego było 129 książek.
Kolejna wzmianka dotycząca miejscowości pochodzi dopiero z 1724 roku, kiedy "panią Przybyszewa" była Teresa ze Żbijewskich Jabłonowska. Następną informację o wsi można znaleźć w 1781 roku, kiedy właścicielką Przybyszewa stała się Ludwika Koszmińska ze Skórzewskich. W 1793 roku Przybyszewo w wyniku II rozbioru Polski znalazło się pod panowaniem pruskim. Podczas wojen napoleońskich, w sierpniu 1813 roku Przybyszewo (podobnie jak i inne okoliczne wsie) służyło jako miejsce zakwaterowania podążających na zachód oddziałów rosyjskich strzelców pieszych. W 1796 roku właścicielką Przybyszewa była Franciszka Mycielska z Bornheim. Następnym właścicielem w roku 1870 został Bethel Henry Strousberg z Berlina, od ktorego w 1876 roku nabył majątek książę Christian Kraft von Hohenlohe - Oehringe.
W latach 80-tych XIX w. Przybyszewo wchodziło w skład majętności Antoniny i było własnością Kurta Adolfa Hansemann-Lehmanna z Przybyszewa, który na miejsce dawnego dworu wybudował pałac. Po nim folwark odziedziczył Kurt Lehmann, w którego rękach pozostawał do 1944 roku.
Przybyszewo nie zostało objęte walkami w czasie Powstania Wielkopolskiego 1918/1919 r. i powróciło do Polski dopiero w styczniu 1920 roku. W 1926 roku majątek Przybyszewo wraz z folwarkiem Ogrody obejmował obszar 753 ha - w tym 386 ha ziemi uprawnej, 210 ha łąk,150 ha lasów i 164 ha nieużytków.
Po zakończeniu II wojny światowej ziemie majątku rozparcelowano, a budynki wraz z pałacem upaństwowiono. Początkowo należały one do Wydziału Rolnictwa Urzędu Wojewódzkiego. Użytkownicy pałacu zmieniali się - była tu palarnia kawy, spółdzielnia krawiecka, zakład wikliniarsko - koszykarski, a potem obiekt stał pusty. Z biegiem lat pałac wraz z zabudowaniami ulegał powolnej dewastacji.
Dobre czasy dla pałacu powróciły w październiku 1994 roku, gdy stał się własnością Wyższej Szkoły Marketingu i Zarządzania w Lesznie. Dzięki ogromnym nakładom pracy, dbając o zabytkowe szczegóły została przywrócona jego dawna świetność.
Zespół rezydencjonalny znajduje się 100 m od drogi wiejskiej w południowo zachodniej części Przybyszewa. Składa się z pałacu usytuowanego w centralnej części parku krajobrazowego z II połowy XIX wieku o powierzchni 2,8 ha.
Pałac pochodzi według jednych źródeł z końca XIX wieku, według innych z 1910 roku z fundacji Hugona Lehmanna. Budowla wykazuje cechy elektycznej architektury niemieckiej łącząc w sobie neoklasycyzm i neobarok. W detalach ciesielskich występuje ornament neorenesansowy. Rezydencja jest murowana z cegły i otynkowana, kryta dachem mansardowym. Budowla jest dwukondygnacyjna, podpiwniczona z czterokondygnacyjną wieżą od strony południowej, przed którą znajduje się arkadowy podjazd z tarasem. W części północnej - ogrodowej znajduje się weranda z bogato ukształtowanymi neobarokowymi schodami ogrodowymi. Wnętrze rezydencji jest dwuipółtraktowe, z przedsionkiem, holem i salonem.
Ponizsze dane pochodzą z notatek zrobionych ze Spotkania Wspomnień na które zaprosiliśmy najstarszych mieszkańców naszej Wsi oraz młodzież:
Sołtysi Przybyszewa:
- zarządca majątku Rosa (1946r.)
- Pan Wasiołka
- Pan Sterna
- Pan S. Gzyl
- Pan Wójcik (brat ojca Pana Bolesława Wójcika)
- Pan Szymański (1960r.)
- Pani Urszula Dolacińska
- Pan Marek Wójcik (od 2019 roku)
Przybyszewo podczas II wojny
Żywność:
Jedzenie można było dostać tylko za kartki. Kartki żywnościowe rozdawał Sołtys. Na kartki można było dostać chleb i marmoladę. U Państwa Dudkowiaków znajdowała się piekarnia. Do piekarni trzeba było zanieść zboże aby dostać chleb. Ludzie pożywiali się również warzywami, które sami uprawiali.
Święta:
W święta ludzie musieli pracować. Polakom nie wolno było chodzić do kościoła na Pasterkę. Na Wigilię podawano potrawy:
- makiełki
- zupa z suszonych gruszek
- ziemniaki
Stosunki z Niemcami:
Niemcy Polaków wysiedlali. Zbierali się na zebraniach i ustanawiali kogo wysiedlić.
Opieka medyczna:
Najbliższy lekarz znajdował się w Święciechowie. Po pomoc w nagłych przypadkach dzwoniono ze sklepu lub stacji PKP . Przyczynami śmierci dzieci była głównie krzywica (spowodowana niewłaściwym odżywianiem oraz brakiem witamin)a także zapalenie płuc i opon mózgowych.
Majątek Przybyszewa:
Zarządcą majątku był major Lejman, który pochodził z Berlina. Na majątek pracowali ludzie z Przybyszewa . Wykorzystywali woły do pracy , a także konie które posiadał Lejman. Do majątku należał Pałac, koszykarnia, Ogrody a także piaski.
Zabytki:
W Przybyszewie podczas okupacji były dwa wiatraki (znajdowały się na ulicy Krótkiej) i dwie piekarnie Pana Kyszte tam gdzie teraz zamieszkują Państwo Dudkowiacy. Był jeden sklep spożywczy Pana Palutke (Niemiec sympatyzujący z Polakami). Szkoła podstawowa była prowadzona przez nauczyciela Filipowskiego. Remiza strażacka podczas okupacji służyła jako areszt. Przed wojną na ulicy Leśnej stała figura św. Jana Nepomucena. Kościoła w Przybyszewie nie było.
1. Figura Matki Bożej
Figura ta obecnie stoi obok siedziby ZMW w Przybyszewie. Powstała w 1927 /28/29 roku. Podczas jednego zebrań wiejskich gospodarze zebrali odpowiednią sumę pieniędzy by móc ją zakupić. Początkowo figura ta znajdowała się w Krakowie następnie w Lasocicach a dopiero później w Przybyszewie. Miała trzy lub cztery metry wysokości i stała na słupie. W 1937 / 38 dokonano przebudowy. Pod tą figurą zbierała się zarówno młodzież jaki i starsi na wspólną modlitwę. Spotykali się i odmawiali „majowe”. Jednak w latach czterdziestych podczas wojny Niemcy obalili tą figurę. Bali się dopuścić do jakieś konspiracji, a ponadto w tamtych czasach niszczone wszystkie symbole związane z chrześcijaństwem. Podczas wojny figurę przechowywano w stogu siana. Po wojnie 1946 roku figura wróciła na swoje miejsce. 1946.r poświęcenie Figury. Dożynki w pałacu.
2. Figura św. Jana Nepomucena:
Pierwotnie figura ta stała na ulicy Leśnej. Zabrano ją jednak stamtąd , gdyż mieszkańcy wsi zdecydowali, że tak będzie lepiej. Decyzję tą ostatecznie podjął tamtejszy Sołtys wsi Stanisław Gzyl.
3. Leśniczówka:
Stała przed św. Hubertem
4. Lotnisko:
Na końcu Przybyszewa znajdowało się lotnisko. Ok. 50 -200 ludzi musieli udeptywać ziemię pod lotnisko. Utwierdzali to, by samoloty mogły startować .
5. Wiatraki:
W Przybyszewie stały dwa wiatraki do 1963 roku. Były one wykonane z drewna. Po pozostałościach po wiatrakach został zrobiony stół liturgiczny i podest do Kościoła.
6. Kościół:
Kościół w Lasocicach został postawiony w 1930 roku. Wcześniej ludność z Przybyszewa należała do parafii w Święciechowie, a ludność Lasocic do parafii w Lesznie.
7. Szkoła:
Dzieci chodziły do szkoły w Długiem Starem. Szkoła ta znajdowała się przy kościele do Polaków. Uczono tam w języku niemieckim.
8. Cmentarze:
Są dwa cmentarze poniemieckie. Jeden Katolicki, a drugi Ewangelicki.
